مرحوم آیت الله مصباح یزدی در یکی از سخنرانی‌های خود به موصوع «اولویت نخست مؤمن» پرداختند که تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.
قرآن کتاب دین ماست و ما قرآن را دوست داریم، اما رفتارمان با رفتار سلمان فارسی ها تفاوت دارد.
آنها وقتی معنی آیه ای را می فهمیدند، مقید بودند و رعایت می کردند، اما ما نه.
ما به قرآن احترام می کنیم، از آن استخاره می گیریم، وقت سفر از زیر قرآن رد می شویم، اما چه قدر مقید هستیم ببینیم خدا به ما چه گفته است و از ما چه می خواهد؟
درباره مسائل شرعی هم تا وقتی که با خواسته ها و آداب و رسوم شهر و کشور و فامیل مان منافات نداشته باشد، تا وقتی با اغراض حزب و جناحمان تفاوت نداشته باشد، خیلی خوب است.
اما آنجایی که تضاد پیدا کرد، معلوم نیست که چه اندازه قرآن را ترجیح بدهیم.
وقتی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرماید: «انک تری له قوة فی دین؛ مؤمن اول رابطه اش را با دین می سنجد.» (نهج البلاغه، خطبه ۱۹۳)
علامت اش این است که دین را جدی می گیرد؛ یعنی دین در رأس همه کارها و وظایف او است. اهتمامش قبل از همه چیز به دین است.
منبع: سخنرانی علامه مصباح؛ ۱۳۸۸/۰۶/۱۲
نظر شما