به گزارش قدس آنلاین، اما حالا و در فاصله‌ای نه‌چندان طولانی تا آغاز جام جهانی، نگرانی بزرگی در این جایگاه به وجود آمده است؛ بحرانی که شاید بی‌سابقه باشد.
عملکرد متزلزل پیام نیازمند در رقابت‌های کافا نخستین زنگ خطر را به صدا درآورد. دریافت گل مقابل افغانستان و سپس دو گل مقابل تاجیکستان، در شرایطی که پیش از دیدار فینال برابر ازبکستان بودیم، موجب شد نگاه‌ها به ضعف‌های این بخش بیش از پیش جلب شود. نیازمند که تنها دروازه‌بان مدعی دعوت‌شده به این تورنمنت بود، نتوانست نمایش مطمئنی ارائه کند و همین موضوع تردیدها را در مواجهه با این پست مهم افزایش داده است.
از سوی دیگر، وضعیت علیرضا بیرانوند پیچیده‌تر شده است. او به دلیل محرومیت نتوانسته در کافا حاضر شود و این موضوع علاوه بر دوری‌اش از تیم ملی، موجب شد از تمرینات باشگاهی نیز عقب بماند. درعین حال آینده فوتبالی این دروازه‌بان نیز در تراکتور هم به خطر افتاده و صحبت‌هایی درباره قطع همکاری او با این باشگاه و حتی احتمال انتقالش به استقلال به گوش می‌رسد.
در هر صورت این حواشی و دوری از میادین، به هیچ عنوان به سود تیم ملی و آماده‌سازی او برای جام جهانی نخواهد بود. بیرانوند سال‌ها مرد شماره یک ایران بود و اکنون عدم آمادگی کامل او یک ضربه بزرگ به برنامه‌های امیر قلعه‌نویی است.
سیدحسین حسینی هم که همواره یکی از مدعیان بوده، به دلایل فنی و شرایط نامطلوب باشگاهی به کافا دعوت نشد؛ هرچند گفته شد او با مصدومیت روبه‌رو است. این دروازه‌بان در ترکیب سپاهان نیز شروع خوبی در این فصل نداشت و نمایش‌های اخیرش به‌شدت نگران‌کننده بوده است. این موضوع موجب شده احتمال تکیه تیم ملی بر او نیز با ابهام روبه‌رو شود. از طرفی، اخباری که پیش‌تر یکی از گزینه‌های دعوت به تیم ملی بود، مدعی مصدومیت شده و شرایط او نیز مبهم است.
این مجموعه عوامل سبب شده‌اند تا امیر قلعه‌نویی در آستانه یکی از حساس‌ترین تورنمنت‌های دوران مربیگری‌اش، با بحرانی جدی در مهم‌ترین پست تیم ملی مواجه شود. اگرچه هنوز زمان تا آغاز جام جهانی باقی است، اما واقعیت این است که فرصت برای آماده‌سازی و انتخاب بهترین گزینه محدود است. تیم ملی ایران در جام جهانی با رقبایی جدی روبه‌رو خواهد شد و کوچک‌ترین لغزش درون دروازه می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد.
بحران کنونی دروازه‌بانی ایران را می‌توان بدترین وضعیت سال‌های اخیر دانست. نبود دروازه‌بانی آماده، قابل اعتماد و بدون حاشیه، نگرانی‌ها را دوچندان کرده است.
حالا پرسش اصلی این است: آیا یکی از سه گزینه موجود می‌تواند درنهایت اعتماد کادرفنی را جلب کرده و در جام جهانی انتظارات را برآورده کند یا باید به دنبال راه‌حل‌های تازه و ریسک‌های متفاوت رفت؟ هر چه باشد، این بحران پیش روی تیم ملی جدی است و نیازمند تصمیمی سریع، قاطع و البته شجاعانه از سوی قلعه‌نویی که باید دید با این معادله چند مجهولی چه خواهد کرد؟
نظر شما