روزنامه خراسان طی یادداشتی نوشت: در آستانه برگزاری مذاکرات هستهای در سطح بالا میان ایران و آمریکا، فضای دیپلماسی منطقهای به مرحلهای حساس رسیده است. صحبتهای اخیر ترامپ و توئیت عراقچی نیز این شرایط را برجستهتر کردهاند. در این میان، عوامل بیرونی مانند اسرائیل و برخی کشورهای رقیب منطقهای، نقشآفرینی مخربی در روند گفتوگوها ایفا میکنند. اسرائیل، با پیشینه اقدامات خرابکارانه از جمله ترور شهید فخریزاده، همواره تلاش کرده تا با بهرهگیری از عملیات پنهانی و خرابکاری، روند مذاکرات را بیثبات کند. هدف این اقدامات، افزایش فشار بر ایران و القای چهرهای ناامن و تهدیدآمیز از کشور است تا با بهرهگیری از فضای تنشآلود، تحریمها و اقدامات محدودکننده بینالمللی علیه ایران تقویت شود.
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی با جنگ روانی، پخش شایعات و تحریک افکار عمومی جهانی، سعی دارد آمریکا را به تشدید فشارها و سختگیری بیشتر در روند مذاکرات ترغیب کند. این رفتار در حالی است که اسرائیل همواره با هرگونه توافق احتمالی میان ایران و غرب مخالفت کرده و تلاش دارد تا مسیر مذاکرات به سمت بنبست سوق یابد. اما تنها اسرائیل بازیگر این میدان نیست. جریانهایی در داخل ایران نیز وجود دارند که با ظاهری انقلابی و ادعاهای مقاومتطلبانه، در عمل به تضعیف روند گفتوگو کمک میکنند. این گروهها با انتشار شایعات، تحریک نخبگان و القای مفاهیمی مانند «ذلتپذیری» یا «کوتاهآمدن» در برابر غرب، سعی دارند فضای داخلی را متشنج کنند و تیم مذاکرهکننده را در تنگنای مشروعیت قرار دهند.
این فشارهای چندجانبه، بهویژه در مقطعی که ایران نیاز به انسجام داخلی و تمرکز بر منافع ملی دارد، بسیار خطرناک است. تضعیف انسجام، چه از خارج و چه از داخل، میتواند به افزایش فشارهای بینالمللی و همچنین اتهامزنی علیه ایران در روند گفتوگوها منجر شود. در چنین شرایطی، مدیریت افکار عمومی و مقابله با دوقطبیسازی از اهمیت بالایی برخوردار است. شفافیت در اطلاعرسانی، پاسخگویی هوشمندانه به شایعات و تقویت روحیه ملی میتواند ابزارهایی برای مقابله با این جریانها باشد.
در بُعد امنیتی نیز ایران باید آمادگی کامل برای مواجهه با اقدامات خرابکارانه احتمالی داشته باشد. تقویت سازوکارهای امنیتی داخلی و بینالمللی و همچنین واکنش متناسب به هرگونه اقدام خصمانه، از اولویتهای این روزهای ایران است. در شرایط ژئوپلیتیکی کنونی، بازیگرانی مانند اسرائیل با تضعیف فضای مذاکرات درصدد تغییر معادلات منطقهای به نفع خود هستند. بنابراین حفظ ثبات مذاکرات تنها به معنای دفاع از برنامه هستهای نیست، بلکه تضمینکننده امنیت ملی و ساختار منطقهای ایران نیز هست. جمهوری اسلامی ایران باید با سیاستی قاطع، متوازن و هوشمندانه، مسیر دیپلماسی را از دخالت و نفوذ دشمنان مصون نگه دارد. راه عبور از این مرحله حساس، انسجام داخلی، دیپلماسی فعال و مقابله با هرگونه رفتار رادیکال و انحرافی است.
نظر شما