روزنامه خراسان در واکنش به قسمتی از برنامه «برمودا» که یکی از بازیگران مطرح و باسابقه در آن ابراز ترس از ازدواج کرد نوشت: فریبا کوثری، بازیگر شناختهشده ایرانی، درباره مجرد ماندن و نداشتن فرزند صحبت کرد و گفت همیشه از ازدواج و مادر شدن میترسیده؛ چون نگران بوده مادر سختگیری شود. این موضوع، بهانهای شده تا به مسئله کمالگرایی و نقش آن در تصمیمگیریهایی مثل ازدواج و بچهدار شدن بپردازیم.
کمالگرایی به معنی تعیین استانداردهای سختگیرانه در زندگی است. این ویژگی میتواند هم مثبت باشد و هم منفی. در حالت مثبت، کمالگرایی باعث رشد و تلاش بیشتر میشود؛ اما در حالت منفی، فرد دچار اضطراب، ترس و خودسرزنشی میشود و زندگی را سخت میبیند. در حوزه ازدواج، افراد کمالگرا به دنبال فردی بینقص میگردند و چون چنین فردی در واقعیت وجود ندارد، از ازدواج منصرف میشوند. همچنین، بچهدار شدن برای این افراد چون همراه با شرایط غیرقابل پیشبینی است، ترسآور است و باعث صرفنظر کردن از آن میشود.
نشانههای رایج در کمالگراها شامل جستوجوی افراد بیعیب برای ازدواج، ترس از شکست رابطه، انتقادگری زیاد، نظم وسواسی، کنترلگری و داشتن معیارهای غیرواقعبینانه است. این افراد باور دارند فقط در صورت انجام بینقص کارها، ارزشمندند و در غیر اینصورت شکستخورده به حساب میآیند.
برای درمان کمالگرایی، راهکارهایی ساده و کاربردی وجود دارد. نخست اینکه باید نسبت به افکار سختگیرانه خود آگاه شد و فهمید این افکار حاصل کمالگرایی هستند و نباید مبنای تصمیمگیری قرار گیرند. دوم، مقابله با تفکر صفر و صدی است؛ باید موفقیت را به صورت طیفی دید و نه همه یا هیچ. سوم، کاهش تأثیر شبکههای اجتماعی که اغلب استانداردهای غیرواقعی را ترویج میدهند، توصیه میشود. چهارم، تعیین اهداف معقول و واقعبینانه، بهجای دنبال کردن یک رابطه بدون اختلاف.
کمالطلبی افراطی ممکن است باعث شود افراد مسیرهای طبیعی زندگی مثل ازدواج و فرزندآوری را کنار بگذارند. درمان این مسئله نیازمند آگاهی و گاهی کمک گرفتن از متخصصان حوزه روانشناسی است تا کیفیت زندگی فرد بهبود یابد.
نظر شما