روزنامه وطن امروز با اشاره به مصاحبه اخیر رضا پهلوی با یکی از رسانههای خارجی طی یادداشتی نوشت: در این مصاحبه او بار دیگر با ادعاهایی بلندپروازانه وضعیت جمهوری اسلامی را در آستانه سرنگونی توصیف کرده و اعلام کرده حاضر است جانش را فدا کند. این موضع نمایشی بیش از آنکه به هویت واقعی او بخورد، نشانه عصبانیت از شکست پروژه تحریم و براندازی است. رضا پهلوی که مدعی است برای تغییر سیاسی در ایران آماده جانفشانی است، تاکنون جز سفرهای پرحاشیه به ریاض و تلآویو اقدام شاخصی نداشته است. او و سایر چهرههای اپوزیسیون که در آشوبهای ۱۴۰۱ با ادعاهای واهی سرنگونی، کاسبی براندازی راه انداختند، حالا با توقف حمایتهای مالی و شکست سیاسی روبهرو شدهاند. وزیر خارجه آمریکا گفته ۸۸ درصد کمکها توسط اپوزیسیون برای خودشان مصرف شده و اکنون حتی رئیسجمهور تندرو آمریکا نیز در چارچوب دلخواه ایران تن به مذاکره داده است.
پهلوی با اشاره به مشکلات اقتصادی، نارضایتی اجتماعی و فشارهای خارجی، نظام را ضعیفترین در چند دهه اخیر معرفی کرده اما این تحلیل سطحی و تکراری، بیتوجه به سابقه تاریخی ایران در عبور از بحرانهایی چون جنگ تحمیلی است. در سال ۱۴۰۱ هم همین ادعاها تکرار شد اما نتیجه، شکست پروژه آشوب بود. او از فداکاری حرف میزند اما بدون هیچ برنامه مشخصی برای تحقق آن. نه سازماندهی دارد، نه راهکاری برای بسیج مردم و نه طرحی برای مرحله گذار. زندگی او در خارج از ایران با اموال بهجا مانده از دوران پدرش، و نبود اقدام عملی جدی، ادعاهایش را به شعاری احساسی برای جلب حمایت مالی و رسانهای تبدیل کرده است.
مصاحبه با رسانههای غربی هم نشان میدهد او بیشتر به دنبال جلب حمایت خارجی است تا گفتوگو با مردم ایران. ادعای حمایت از دموکراسی نیز با عملکرد او سازگار نیست؛ منشور همبستگی با شکست مواجه شد و اختلافنظرها و تمامیتخواهی، از جمله از سوی خود پهلوی، مانع اتحاد مخالفان شد. کسی که در انسجام چند گروه محدود ناتوان است، نمیتواند مدعی رهبری گذار به دموکراسی باشد.
در عین حال، این مصاحبه همزمان با مذاکرات ایران و آمریکا در مسقط انجام شده که میتواند تأثیر مهمی بر تحریمها و روابط منطقهای داشته باشد. موضعگیری پهلوی را میتوان تلاشی برای اثرگذاری بر فضای دیپلماتیک و جلب توجه غرب دانست. او گزینه نظامی را رد کرده اما دیدار با نتانیاهو و حمایتهای پیشینش از اقدام نظامی علیه ایران، تناقض آشکاری با این ادعا دارد. این چرخش تاکتیکی، بیشتر نشانه ناپایداری مواضع و تلاش برای جلب حمایت رسانهای است تا صداقت در رویکرد.
نظر شما