روزنامه اعتماد طی یادداشتی نوشت: دور نخست گفتوگوی ایران و آمریکا به پایمردی مسقط، خوشتر از حد انتظار درخشید، اما باید دقیقاً بدانیم کجای کار هستیم و به کجا خواهیم رفت. برخی تحلیلها گفتوگو با آمریکا را برای عبور کشور و منطقه از جنگ میدانند، اما ماجرا فقط این نیست، چرا که درماندگیهایی بسی ویرانکنندهتر از جنگ هم وجود دارد. حتی اگر به درصدی از توافق دست یافته باشیم تا از جنگ عبور کنیم، این کافی نیست.
جهان با سرعتی باورنکردنی به سوی یکپارچگی دیجیتال میتازد. هر کشور دارای پروفایل دیجیتال جهانی است؛ عضوی از کنسرسیومهای جهانی هوش مصنوعی. همانطور که هر فرد در شبکههای اجتماعی هویت دارد، هر کودک با شناسنامه دیجیتال متولد میشود. شهروندان دارای کیف پول دیجیتال، پرونده بهداشت، آموزش و درمان دیجیتال هستند و همه اینها به سامانههای هوشمند جهانی متصل است. در این آینده، کشاورزی با چکمه و بِل و آبیاری سنتی جای خود را به تکنولوژی میدهد. دیگر باغبان زیر درخت سیب نردبان نمیگذارد، و آفتها با سم زدوده نمیشوند.
در خط تولید، رباتها جای کارگران را میگیرند و شبانهروزی، بدون مرخصی، بیماری و هزینه، تولید میکنند. عصر بدون کمیابی آغاز میشود؛ کالا و غذا بهوفور و بیش از نیاز تولید میشوند. مطب پزشک، بیمارستان، پرستار، همگی به خاطره میپیوندند. رباتها و هوش مصنوعی بهداشت و درمان را بدون هزینه، در هر زمان و مکان انجام میدهند. معلم، کلاس، دانشگاه، مدارک دانشگاهی، همگی جای خود را به آموزش شخصیسازیشده توسط هوش مصنوعی میدهند.
رباتها فرزندان دیجیتال ما هستند. دیگر جوانان برای عشق و فرزندآوری با هدف اشتغال نسل بعد، ازدواج نمیکنند، چون آن مشاغل دیگر وجود نخواهند داشت. راننده، پزشک، معلم، خلبان، همه به خاطره میپیوندند. این آیندهای است که در راه است.
ربط این آینده با گفتوگوی ایران و آمریکا در عمان چیست؟ اگر به این قافله نپیوندیم، پیامدهایش کمتر از یک جنگ نیست. در این آینده، زیرساختهای دیجیتال و فضای ابری داراییهای آمریکا، اروپا و چین است، اما آورده ما جوانانی دانشور و فناورند. کارهای یدی باید به رباتها سپرده شود. نباید گمان کنیم کارگرهای افغان میتوانند آینده کارهای یدی ما را تأمین کنند؛ یک ربات دهها برابر کارگر، بدون هزینه کار میکند.
ورود به دنیای پساکمیابی، دو شرط دارد: داشتن پروفایل جهانی و سپردن تولید و خدمات به هوش مصنوعی و رباتها. لازمه این ورود، رفع تحریم و عضویت در جامعه جهانی است. تیم مذاکرهکننده امروز، آیندهای با این ویژگیها را رقم میزند. کشوری که پروفایل دیجیتال نداشته باشد، مانند فردی است بدون شناسنامه؛ بیهویت و محروم از همهچیز. از این منظر، گفتوگو با آمریکا برای نظم آینده جهان دیجیتال است، نه فقط عبور از جنگ.
نظر شما