قدس؛حمله رژیم صهیونیستی در سحرگاه ۲ می ۲۰۲۵ به اطراف کاخ ریاست‌جمهوری در دمشق، به بهانه دفاع از جامعه دروزی سوریه، موجی از تنش‌های منطقه‌ای را برانگیخته و عملاً نقش ابومحمد الجولانی، رهبر هیئت تحریرالشام را زیر سؤال برده است.
دفاع یا فرصت‌طلبی؟
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر و یسرائیل کاتس، وزیر دفاع رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای مشترک، این حمله را «هشداری» به الجولانی توصیف و ادعا کردند هدف آن جلوگیری از تهدید علیه دروزی‌های سوریه بوده است. کاتس در توییتی نوشت: «وقتی جولانی صبح بیدار شود و نتایج حمله جنگنده‌های نیروی هوایی اسرائیل را ببیند، متوجه خواهد شد که اسرائیل مصمم به جلوگیری از آسیب به دروزی‌ها در سوریه است». این اظهارات اگرچه در ظاهر برای توجیه حمله طراحی شده‌اند، اما فاقد شواهد ملموس درباره تهدیدهای ادعایی هستند. رژیم صهیونیستی با هدف قرار دادن نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری که نماد حاکمیت ملی سوریه است، به نظر می‌رسد بیشتر به دنبال تضعیف دولت جدید و ارسال پیام سیاسی به الجولانی و حامیانش است تا اقدام دفاعی واقعی. این حمله در شرایط شکننده کنونی سوریه می‌تواند به بی‌ثباتی بیشتر منجر شود و نشان‌دهنده رویکرد تهاجمی اسرائیل برای بهره‌برداری از خلأ قدرت است.
واکنش الجولانی: انفعال یا احتیاط؟
دولت انتقالی سوریه، تحت رهبری الجولانی، واکنش محدودی به این حمله نشان داده است. اسعد الشیبانی، وزیر خارجه در توییتی پس از ماجراهای سویدا خواستار «وحدت ملی» شد و هرگونه دعوت به مداخله خارجی را رد کرد. او نوشت: «هرگونه دعوت به مداخله خارجی، تحت هر بهانه‌ای، تنها به وخامت و تفرقه بیشتر منجر می‌شود». این موضع نشان‌دهنده تلاش الجولانی برای اجتناب از درگیری مستقیم با رژیم صهیونیستی است. با این حال، سکوت نسبی او پس از این حمله می‌تواند نشانه‌ای از ضعف یا نبود استراتژی منسجم در برابر تهاجمات خارجی باشد. این انفعال، به‌ویژه در برابر نقض آشکار حاکمیت سوریه ممکن است اعتبار الجولانی را در میان حامیانش تضعیف کند و توانایی او را برای مدیریت چالش‌های امنیتی زیر سؤال ببرد.
رؤیای کریدور داوود
حمایت رژیم صهیونیستی از دروزی‌های سوریه که در ظاهر برای حفاظت از این اقلیت مطرح شده، ممکن است بخشی از طرح گسترده‌تر کریدور داوود باشد. کریدور داوود به تلاش‌های ادعایی اسرائیل برای ایجاد منطقه‌ای تحت نفوذ خود از بلندی‌های جولان تا مناطق کردنشین شرق سوریه اشاره دارد که می‌تواند به‌عنوان سپری راهبردی علیه محور مقاومت عمل کند. برخی تحلیلگران معتقدند رژیم صهیونیستی با حمایت از دروزی‌ها در مناطق نزدیک به جولان به‌دنبال ایجاد متحدان محلی است تا از آن‌ها به‌عنوان نیرویی نیابتی برای تثبیت حضور خود در این منطقه استفاده کند. توییت‌هایی از منابع نزدیک به اسرائیل، مانند IsraelWin۲۲ @ در یکم می، از حملات این رژیم به گروه‌های مقاومت در این مناطق خبر داده‌اند که می‌تواند نشانه‌ای از تلاش برای پاک‌سازی منطقه از نیروهای مخالف حضور رژیم صهیونیستی باشد. با این حال، این حمایت با مقاومت دروزی‌های سوریه مواجه شده است. شیخ حکمت الحجری، رهبر معنوی دروزی‌ها در اول می،
این حملات را «کمپین نسل‌کشی غیرموجه» خواند و خواستار مداخله بین‌المللی برای حفظ صلح شد. این نشان می‌دهد تلاش‌های اسرائیل برای جلب حمایت دروزی‌ها ممکن است نتیجه معکوس دهد.
هشدارها نسبت به خلأ قدرت در سوریه
کارشناسان منطقه‌ای در مورد پیامدهای این حمله هشدار داده‌اند. مگان ساتکلیف، تحلیلگر سیبیلین در توییتی در یک می درباره «آینده نامطمئن» سوریه و خطر بهره‌برداری گروه‌های مسلح از خلأ امنیتی هشدار داد. وائل علوان، پژوهشگر مرکز جسور نیز اقدام‌های رژیم صهیونیستی در مناطق مرزی را بخشی از استراتژی توسعه‌طلبانه برای تسلط بر جولان و ایجاد کریدور داوود توصیف کرده است. این دیدگاه‌ها نشان می‌دهد حملات اسرائیل نه‌تنها به بی‌ثباتی دامن می‌زند؛ بلکه می‌تواند بهانه‌ای برای گسترش نفوذ نظامی در خاک سوریه باشد.
حمله رژیم صهیونیستی به نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری بیشتر تلاشی برای تحمیل اراده سیاسی و تضعیف دولت نوپای الجولانی است تا اقدامی دفاعی. ادعاهای اسرائیل درباره حفاظت از دروزی‌ها فاقد شفافیت است و به نظر می‌رسد پوششی برای اهداف ژئوپلیتیکی؛ از جمله ایجاد کریدور داوود و مهار الجولانی باشد. از سوی دیگر، انفعال الجولانی در برابر این نقض حاکمیت، توانایی او در رهبری را زیر سؤال می‌برد. هر دو طرف، با اقدام‌ها و مواضع خود، به تشدید ناامنی در منطقه کمک می‌کنند. جامعه بین‌المللی باید برای توقف این چرخه خشونت و حمایت از راه‌حل‌های دیپلماتیک اقدام کند.
نظر شما