مهدی کُرد فیروزجایی، عضو هیأت علمی جایزه جلال می‌نویسد: مشکل دیگر جایزه جلال و اساساً جوایز در ایران این است که در مراسم اختتامیه همه چیز تمام می‌شود و حقیقتاً هیچ اقدام رسانه‌ای تاثیرگذار برای معرفی اثر مورد توجه صورت نمی‌گیرد.

عضو هیأت علمی جایزه جلال: برای معرفی برگزیدگان جشنواره‌های ادبی در رسانه‌ها هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد
زمان مطالعه: ۲ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین، جایزه ادبی جلال آل احمد که روزگاری عنوان گران‌ترین جایزه دولتی به شمار می‌رفت بعد از گذشت ۱۵ دوره به جایگاهی رسیده که اگر از اهالی کتاب بپرسیم آیا کتاب «لم‌یزرع» محمدرضا بایرامی، برگزیده جایزه جلال است یا خیر، شاید جواب روشنی نشنویم.

در همین خصوص مهدی کُرد فیروزجایی نویسنده و منتقد ادبی که در پانزدهمین دوره جایزه ادبی جلال از اعضای هیأت علمی است، نکات خود را در خصوص این جایزه در قالب یادداشت بیان کرده است که به قرار زیر است:

«راه اندازی جایزه جلال آل احمد به عنوان معتبرترین و گران‌ترین جایزه داستان، رمان، مستندنگاری و نقد ادبی از جمله اقدامات خردمندانه دوران درخشانی از معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که می‌توانست در معرفی آثارِ ارزشمند به لحاظ فرم و محتوا به جامعه و نیز در تقدیر و پاسداشتِ زحمات جامعه ادبی در خلق آثار ارزشمند و ترغیب و تشویق دیگران به این مهم در تولید آثار خلاقه تاثیرگذار باشد.

عضو هیأت علمی جایزه جلال: برای معرفی برگزیدگان جشنواره‌های ادبی در رسانه‌ها هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد

این اتفاق اما در ادامه آن‌گونه که شأن جامعه ادبی بود به اجرا در نیامد و آنگونه که شایسته بود به هدفش نرسید؛ چرا که در بسیاری از دوره‌ها داوران محترم از معرفی اثر یا آثار برگزیده و حتی گاهی شایسته تقدیر خودداری کردند. این اتفاق که در برخی دیگر از جشنواره‌ها نیز مرسوم است، نه تنها به هدف برگزاری جشنواره کمک نمی‌کند، بلکه به نوعی نقض غرض می‌شود؛ در صورتی که در همه این دوره‌ها آثاری ارزشمند به لحاظ فرم و محتوا تولید و منتشر شده بودند، اما به آنها توجهی نشده بود و این بی‌توجهی به آثار، به نوعی بی‌احترامی و توهین به جامعه ادبی است و مطمئناً باعث دلسردی نویسندگان پرتلاش جامعه می‌شود.

البته حتماً و حتماً باید در کنار فرم به سالم و ارزشی بودن محتوای اثر توجه کرد. اقدام بعدی که جایزه جلال را از ارزش اولیه خود انداخت، کاستن از ارزش مالی آن بود که در ابتدا ۱۱۰ سکه بهار آزادی بود، ولی در ادامه معادل یک پنجم آن کاهش یافته است. مشکل دیگر این جایزه و اساساً جوایز در ایران این است که در مراسم اختتامیه همه چیز تمام می‌شود و حقیقتاً هیچ اقدام رسانه‌ای تاثیرگذار برای معرفی اثر مورد توجه صورت نمی‌گیرد. هرچند شخص برنده جایزه در مقطعی خاص آن‌هم نزد خواص و نخبگان ادبیات مورد توجه قرار می‌گیرد، ولی برای اثر مورد نظر اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد. امید است در سال‌های پیش رو اتفاقات خوبی بیفتد و جوایز ایرانی به خصوص جایزه جلال به جایگاه اصلی و اولیه خود برگردند.»

منبع: خبرگزاری فارس

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.
captcha