شادمانی واقعی در پیروزی، نه تقلید از رسوم بیگانه، بلکه سپاسگزاری و عبادت خداوند است؛ این شامل دعا، حمد، تسبیح و استغفار میشود و باید بدون گناه و مطابق ارزشهای اسلامی باشد. اظهار شادمانی در ذات خود امری پسندیده است، اما باید به شیوهای حلال، پاک و بدون آلوده شدن به گناهان صورت گیرد.
ما باید به این نکته واقف باشیم که بسیاری از ابراز شادمانیهایی که هنگام پیروزیها مشاهده میشود، متاثر از تأثیرات بیگانگان است و در میان برخی مسلمانان رایج شده است.
این رفتارها هیچ ارتباطی با فرهنگ قرآنی و آموزههای اسلامی ندارد و با روح عبودیت و بندگی خداوند منافات دارد.
گاهی افراد پس از رسیدن به پیروزی، به خیابانها میریزند و در جریان این شادمانیها، بدترین گناهان را مرتکب میشوند.
اما باید دانست که پیروزی حقیقی، «فتح» واقعی از ناحیه خداوند است و در این شرایط، بهترین واکنش، سپاسگزاری از پروردگار و توجه به خداوند متعال است.
در زمان پیروزی، باید به جای شادمانیهای کاذب، به عبادت و ستایش خداوند پرداخت؛ به درگاه الهی دعا کرد، خدا را بزرگ داشت، حمد و تسبیح گفت و برای کوتاهیهای خود استغفار نمود.
این رفتار، احترام به نعمتی است که خداوند عطا کرده و راهی برای نزدیکی به او محسوب میشود.
اظهار شادمانی در ذات خود امری پسندیده است، اما باید به شیوهای حلال، پاک و بدون آلوده شدن به گناهان صورت گیرد.
هرگونه اختلاط زن و مرد، استفاده از موسیقیهای مبتذل و پیروی از رسوم غربی و غیرالهی، با شادمانی اصیل و قرآنی سازگار نیست.
بنابراین، همواره باید مراقب باشیم که شادمانیهایمان الهی و مطابق ارزشهای اسلامی باشد و از پیروی از شیوههای غیرمجاز و ناپاک پرهیز کنیم.
نظر شما